Geplaatst op:12-12-2011
Bijgewerkt op:12-12-2011 11:23

Tegen alle verhoudingen in strijkt SVZW de punten op

Afgelopen donderdag moest Bilal Laoikili definitief afhaken met een onvoldoend herstelde hamstring blessure. Andy van Vliet was echter op tijd hersteld en nam zijn plaats in. Voor het overige had trainer Dijkhuizen zijn team ongewijzigd de wei ingestuurd.

Vanaf de eerste minuut dook een getergd Montfoort op SVZW, wat al na 3 minuten de eerste grote kans voor Montfoort opleverde. Mitchell Bottenheft wist de bal bij een verdediger te ontfutselen en kwam zodoende vrij voor keeper Achterhoek, maar achter het schot zat te weinig kracht.

Montfoort bleef aandringen en SVZW kon er nauwelijks iets tegenover stellen. Als men al een aanval probeerde op te zetten werden de ballen hoog in de 16 meter geplaatst, waar de Montfoortse verdediging weinig moeite mee had.

De kansen stapelden zich op voor de thuisploeg en na 25 minuten spelen kwam Andy van Vliet een teendikte tekort om de score te openen. Ook Erwin v.d. Klis was er heel dicht bij, maar bij zijn inzet vormde de paal een sta-in-de-weg.

De kansen volgden zich op, maar de doelpunten bleven uit, dit tot teleurstelling van spelers en supporters.

In de 2^e helft werd de wet, die zegt, dat als de kansen niet benut worden, het doelpunt aan de andere kant valt, wel zeer wreed bewaarheid.

Routinier Lodewijk Drost had al halverwege de 1^e helft aangegeven, dat hij zich niet helemaal fit voelde en bij het begin van de 2^e helft nam Joost van Apeldoorn zijn plaats in. De middenvelder was bijzonder gemotiveerd na een iets mindere periode en stortte zich dan ook met de welbekende overgave in de strijd.

In het eerste kwartier van de 2^e helft leek de ploeg van Hans Kraaij jr. uit een ander vaatje te tappen, maar de aanvalsdriften van de gasten leken al weer snel voorbij. Leken , want toen Montfoort voor een hernieuwd offensief aanzette sloeg het noodlot toe. Bij één van de spaarzame uitvallen van SVZW was het Joost van Apeldoorn, die zijn tegenstander op de zijn bekende wijze de bal trachtte te ontfutselen. Een overtreding was het gevolg, die als kwalificatie geel kon opleveren. Scheidsrechter Jansen uit Zwolle oordeelde anders en honoreerde tot ontsteltenis van alles en iedereen de overtreding met rechtstreeks rood. Een veel te zware beslissing, die fatale gevolgen had. Immers , de overtreding leverde SVZW een vrije trap op. Van zo’n 25 meter was het Tim Engbers, die de bal met chirurgische precisie in de kruising legde, daar waar sluitpost Johan Verkerk dacht en hoopte, dat de bal naast zou gaan.

Met 10 man en een achterstand zette Montfoort nog meer druk op het doel van keeper Achterhoek. Bij één van de acties was een hoofdrol weggelegd voor de mee opgekomen linkerverdediger Mike van Oostrom. Hij zocht zijn tegenstander op, slalomde door de Wierdense defensie en werd uiteindelijk licht aangetikt. Iedereen was ervan overtuigd dat een strafschop het logische resultaat zou zijn, maar ook nu weer zag scheidsrechter Jansen het anders en trok een gele kaart voor een schwalbe. De jonge verdediger was tot ver na de wedstrijd nog helemaal ontdaan over het enorme onrecht , dat hem werd aangedaan. Immers de gele kaart was de 2^e in de wedstrijd, waardoor Montfoort uiteindelijk verder moest met 9 man.

Dat het onmogelijke soms mogelijk is, bleek uit het vervolg van de wedstrijd, waarbij Montfoort tot ieders verbazing er in slaagde SVZW onder druk te zetten. Bij één van de aanvallen werd de thuisploeg ook nog eens een zuivere strafschop onthouden. De ingebrachte Nick van Luinen werd bij één van de acties duidelijk in de rug gelopen, maar scheidsrechter Jansen zag hier geen overtreding in. Bij de overige kansen was het keeper Achterhoek, die zijn ploeg voor de gelijkmaker behoedde.

De gemoederen liepen, mede door het uitblijven van de gelijkmaker behoorlijk op en bij het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Jansen was de teleurstelling bij Montfoort groot.

Door dit resultaat lijkt de ploeg  uit Wierden een beetje los te komen van degradatie, maar als de ploeg van Hans Kraaij jr. zo speelt als afgelopen zaterdag zullen zij hun blik weer snel op de onderste plaatsen moeten richten. Gelukkig voor Montfoort liet ook de naaste concurrentie opnieuw de punten liggen en doet de ploeg nog steeds mee als het gaat om behoud. Alleen zal dan wel het geluk ten goede moeten keren. De komende weken is het vooral wonden likken, waarna op zaterdag 21 januari 2012 de herstart plaatsvindt met een uitwedstrijd tegen IJsselmeer vogels.