Geplaatst op:22-03-2015
Bijgewerkt op:22-03-2015 21:51

Titelkandidaat Stedoco doet goede zaken bij Montfoort

Met nog 9 wedstrijden te gaan had Montfoort nog steeds uitzicht op de nacompetitie, maar dan wel waar degradatie in het spel is. Voor de gasten uit Hoornaar gold bijna hetzelfde, met dien verstande , dat zij in de race zijn voor promotie naar de TOP-klasse. Bij winst op Montfoort zouden zelfs de kansen stijgen voor een heus kampioenschap.

Stonden vorige week bij Montfoort 3 oudgediende in de opstelling, afgelopen zaterdag kon Montfoort bijna weer op volle oorlogssterkte aantreden. Bijna, want Joey van Ede is 6 tot 8 weken uitgeschakeld vanwege een gescheurde hamstring, opgelopen in het duel tegen DFS.

Dankzij zijn goede optreden in laatstgenoemde wedstrijd was er opnieuw een basisplek ingeruimd voor Yorno Vork evenals voor Sven van Vuuren. Chanan Brandsma en Nick van Luinen begonnen vanaf de bank.

Het begin van de wedstrijd oogde hoopvol. Montfoort zocht, waar mogelijk, de aanval zonder tot echt grote kansen te komen. Door de druk moest Stedoco zich in het eerste kwartier dan ook beperken tot de counter, waarvan wel gezegd moest worden dat de snelle omschakeling van de ploeg van Virgil Breetveld voor het nodige gevaar zorgde. De grootste kans voor de openingstreffer was dan ook voor Stedoco. Vanuit een afgeslagen aanval kwam de bal weer tercht bij een mee opgekomen middenvelder van Stedoco, die zonder nadenken een pegel afstuurde op doelman Vianen. Met een katachtige reactie tikte hij de bal over de deklat en voorkwam daarmede een vroegtijdige achterstand.

Na rust volgde binnen 2 minuten één grote deceptie toen Mitchell Bottenheft zich halverwege de eigen helft zich probeerde te ontdoen van 2 opponenten. Na enig gedraai plaatste hij de bal naar achteren, waar alleen nog Willem Looijen liep, die de bal letterlijk in de schoenen geworpen kreeg. Van schrik stond de gehele Montfoortse verdediging dan ook aan de grond genageld en liet Looijen de tot dan toe uitstekende Vianen kansloos.

Duidelijk was dat Montfoort opnieuw in de hoek zat van waar de klappen vallen. Langzamerhand leek de thuisploeg zich van de teleurstelling te herstellen toen in de 56e minuut captain Joost van Apeldoorn hands maakte binnen de 16 meter. Scheidsrechter Kloet kon dan ook niet anders dan naar de penaltystip wijzen. Het was aanvoerder de Kruyk , die het vonnis velde.

In de 70’minuut deed Sven van Vuuren de hoop enigszins herleven, toen de toegekende strafschop het net deed trillen, wat de aansluitingstreffer betekende.

Dit was het sein voor trainer Hijman om een alles-of-niets offensief in te zetten. Apeldoorn, Resida en Gruters maakten plaats voor van Luinen, Brandsma en Demirci, waarbij de laatste in het vervolg 2 dijken van kansen kreeg om zijn ploeg op gelijke hoogte te brengen. Eerst verscheen de frêle aanvaller alleen voor keeper de Groot. Hij verzuimde de bal op het juiste moment opzij te leggen naar de mee opgekomen Bart Roelofs , waardoor hij stukliep op de doelman.

Even later was het opnieuw Demirci, die door de verdediging sneed en nu wel afspeelde, terwijl hij nu juist wel voor eigen glorie kon gaan. Het schot van Sven van Vuuren miste elke richting. Enkele minuten later was het aan de andere kant wel raak en het was Pascal van Delden, die de eindstand bepaalde op 1-3.

Door deze overwinning en het verrassende verlies van ODIN’59 tegen runner up NSC is de ploeg uit Hoornaar de Heemskerkers tot op 1 punt genaderd met 1 wedstrijd achterstand.

Voor Montfoort zijn er weer enkele strengen van de zijden draad gesprongen, want het gat tussen de ploegen op de 11e en 12e plaats is na deze nederlaag 8 punten. Zaterdag moet de ploeg van trainer Hijman het opnemen tegen mede-degradatiekandidaat Volendam. Bij verlies lijkt het doek nagenoeg gevallen. Bij winst is er nog een sprankje hoop.