
|
 |
Geplaatst op:25-04-2012 Bijgewerkt op:25-04-2012 13:55 50 jarig huwelijk De Jong - Van RossumBron: Nettie Kuijer, redactie RSMWoensdag 25 april bracht loco burgemeester Rob Jonkers van Montfoort een bezoek aan de heer en mevrouw De Jong - Van Rossum om hun te feliciteren met hun 50-jarig huwelijksfeest.
Aly en Piet leerden elkaar kennen als “hopman en akela” bij de verkenners en gidsen, het huidige scouting. De vader van Aly vond zijn 17 jarige dochter echter veel te jong voor verkering, en stuurde Piet in eerste instantie weg “om na een jaartje maar eens terug te komen.” Maar Piet is een doorzetter, gek op Aly, en was niet weg te sturen.
Het sympathieke echtpaar heeft in de loop der jaren zijn sporen in Montfoort nagelaten. Samen begonnen zij een kruidenierswinkeltje in de Hoogstraat. Na enkele jaren nam Piet een baan aan als supermarktmanager in de parterre bij Vroom&Dreesmann in Utrecht. Het winkeltje werd van de hand gedaan, en Aly was vooral druk met hun drie dochters en het vele vrijwilligerswerk dat zij deed. Ze was bestuurslid van ONI. Als lid van de Zonnebloem bracht ze bezoeken bij zieken, ze organiseerde het rolstoelwandelen, de spelletjes in Antoniushof en ze schonk koffie bij het Knooppunt.
Piet is, zoals hij zelf zegt “net Haarlemmerolie,” overal goed voor. Hij was bestuurslid van MSV, Tijdgeest, en St. Joseph. Hij is stads- en Lopikerwaardgids, geeft biljartles en begeleid de scootmobielclub. De drie dochters kunnen smakelijk vertellen over vroeger. “Mama deed nooit boodschappen, want papa bracht die eens per week mee uit zijn werk. Als wij zaterdagsavonds lekker in bad waren geweest en keken naar een kinderprogramma op tv, dan werd er getoeterd door papa die met zijn kleine autootje voor de deur stond. We moesten dan helpen uitladen. Papa vroeg dan: “Wie houdt er het meest van zijn vader?” De enthousiaste dochter die “Ik” riep moest dan zijn pantoffels halen boven, en de tv ging op voetballen..
Aly neemt volgende week node afscheid als organisator van het rolstoelwandelen. Gedreven als ze altijd was, zal het niet meevallen om van plaats te wisselen, van zorggever tot zorgvrager. Maar ze heeft het hard verdiend. Piet verteld: “Gelukkig ben ik goed teruggekomen. 48 Jaar hebben we de wind in de rug, onder de vleugels gehad. We hadden geen grote wensen, maakten geen verre reizen. Een huisje aan zee met de kinderen voor een weekje was voor ons een fijne vakantie.”
|
 |

|
|