Direct vanaf het eerste fluitsignaal zocht Linschoten de aanval. In de vijfde minuut werd de thuisploeg al beloond met een vroege goal. Kevin de Vogel werd aan de linkerkant van het strafschopgebied aangespeeld. Zijn schot verdween via een Berkenwouds been de lucht in en landde bij de tweede paal met het nodige geluk tegen de touwen; 1-0. Gesteund door de snelle voorsprong ging Linschoten op zoek naar de tweede treffer. Diverse keren verscheen de ploeg van Dennis van Dijk met vlotlopende aanvallen voor het doel, maar kon het laatste zetje niet gegeven worden.
In de twintigste minuut werd de voorsprong door Maarten van der Meer verdubbeld. Met zijn kenmerkende snelle rushes passeerde hij twee verdedigers. Toen hij zich op twintig meter van het vijandelijke doel bevond besloot hij op doel te vuren. Op zijn keiharde schot moest de sluitpost van Perkouw het antwoord schuldig blijven. Tien minuten later was Van der Meer opnieuw trefzeker. Een overtreding in het strafschopgebied werd bestraft door de scheidsrechter, maar de leidsman legde het leer buiten het zestienmetergebied. De Linschotense aanvaller posteerde zich achter de bal en haalde wederom verwoestend uit: 3-0.
Perkouw, een fysiek sterke ploeg met veel lange spelers, is een team dat vooral met lange ballen voor gevaar wil zorgen. Door geconcentreerd verdedigen aan Linschotense zijde kwamen zij echter in het eerste half uur totaal niet aan aanvallen toe. Dit in combinatie met de grote voorsprong leek het een gemakkelijke middag te gaan worden voor Linschoten. Maar het zou volledig anders lopen op Sportpark Rapijnen.
Want twee minuten na de derde Linschotense treffer maakte Perkouw hun eerste doelpunt. Een indraaiende vrije trap kwam op het hoofd van een lange verdediger. Hij verlengde de bal zodanig dat het leer bij de tweede paal in het net eindigde; 3-1. Enkele minuten later maakten de gasten zelfs de aansluitingstreffer. Een Perkouwse aanvaller soleerde langs twee verdedigers en zette de bal strak voor. In het gevecht met diens directe tegenstander was zijn collega-aanvaller sterker en kon van dichtbij de tweede Perkouwse treffer binnenschuiven.
In de tweede helft waren de verhoudingen compleet omgedraaid. Waar Linschoten in het overgrote deel van de eerste helft uitstekend speelde en Perkouw achter zich aan liet lopen, was Perkouw de ploeg die in de tweede helft het spel dicteerde. Maar doordat zij veelvuldig de lange bal bleven hanteren, werden hun aanvallen in een vroeg stadium door Linschoten gesmoord. Alleen bij standaardsituaties was het alle hens aan dek voor de thuisploeg.
In balbezit liet Linschoten het na om voetballende oplossingen te zoeken, waardoor er in het restant van de wedstrijd weinig dreigende situaties voor het doel van Perkouw te zien waren. Ondanks het eenzijdige spelbeeld leek het Linschoten er in te slagen om de wedstrijd over de streep heen te trekken. Maar ver in de blessuretijd sloeg het noodlot alsnog toe. In hun laatste poging om de gelijkmaker te forceren, was het een meegekomen Perkouw-verdediger die in een klutssituatie zijn voet tegen de bal kon zetten en zo zijn tweede treffer van de middag liet noteren; 3-3.
